فهرست
فهرست
نپال پادشاهی مسحور کننده ای است که در هیمالیا بین چین و هند قرار دارد. این کشور دارای یک زمین غیر معمول متنوع است، از جمله هشت کوه از 10 کوه بلند جهان. فرهنگ نپال اغلب در رقص و موسیقی به تصویر کشیده می شود و مردم آماده به اشتراک گذاری سنت های خود هستند. اگرچه گردشگری به طور پیوسته در حال افزایش است اما کشور دورافتاده نپال فرهنگ خود را تا حد زیادی از تأثیرات خارجی بی‌تأثیر نگه داشته است.
در این مقاله می خواهیم طبیعت نپال، دین، فرهنگ، آداب و رسوم و اقتصاد نپال را بررسی کنیم.
پایتخت نپال شهر کاتماندو است. کاتماندو شهر هزاران سال فرهنگ نپال است و معابد و صومعه‌های تاریخی که به هندوها و بودایی‌ها تعلق دارند، در اینجا فراوان است.
پایتخت نپال در ارتفاع 1400 متری در دره کاتماندو در مرکز نپال قرار دارد. از لحاظ تاریخی، دره کاتماندو و مناطق مجاور آن به عنوان ماندالای نپال شناخته می شد. تا قرن پانزدهم، بختاپور پایتخت نپال بود تا زمانی که دو پایتخت دیگر، کاتماندو و لالیتپور تأسیس شدند. مورخان بریتانیایی دره کاتماندو را «نپال پروپر» می‌نامیدند. امروزه، کاتماندو نه تنها پایتخت جمهوری فدرال دموکراتیک نپال، بلکه مقر منطقه توسعه مرکزی نپال است.
پایتخت نپال دروازه گردشگری این کشور است. همچنین مرکز اقتصاد نپال می باشد. کاتماندو پیشرفته ترین زیرساخت ها را در بین مناطق شهری در نپال دارد و اقتصاد آن بر گردشگری متمرکز است که 3.8 درصد از تولید ناخالص داخلی نپال را در سال های 1995-1996 تشکیل می داد. گردشگری در کاتماندو پس از این سال ها، در طول یک دوره ناآرامی سیاسی کاهش یافت اما از آن زمان بهبود یافته است. در سال 2013، پایتخت نپال در رتبه سوم در بین 10 مقصد برتر مسافرتی در حال افزایش در جهان و رتبه اول در آسیا، توسط TripAdvisor قرار گرفت.
گردشگری یکی از پایه های اصلی اقتصاد نپال است و سفر به نپال هر ساله در حال گسترش است. همچنین منبع اصلی درآمد بسیاری از نپالی ها می باشد. نپال با دارا بودن 8 کوه از 10 کوه مرتفع جهان، مقصد مهمی برای کوهنوردان، صخره نوردان و افرادی است که به دنبال ماجراجویی هستند. مکان‌های هندو، بودایی و سایر میراث فرهنگی نپال و آب و هوای مناسب در طول سال نیز از جاذبه‌های قوی هستند. در سال های اخیر، ایرانی های بسیاری نیز به تور نپال جذب شده اند و از این کشور بازدید می‌کنند.
نپال کشور قله اورست، بلندترین قله در جهان و زادگاه گوتاما بودا-لومبینی است. کوهنوردی و سایر انواع گردشگری ماجراجویی و اکوتوریسم از جاذبه های مهم برای بازدیدکنندگان است. همچنین معابد نپال از دیگر دلایل اصلی جذب گردشگران به این کشور است.
طبق آمار هیئت گردشگری نپال، در سال 2012 در مجموع نزدیک 600 هزار گردشگر خارجی از طریق مسیر هوایی وارد این کشور شدند. دولت نپال سال 2011 را به عنوان سال گردشگری نپال اعلام کرد و امیدوار بود در طول این مدت یک میلیون گردشگر خارجی را به این کشور جذب کند. صنعت گردشگری به عنوان راهی برای کاهش فقر و دستیابی به عدالت اجتماعی بیشتر در کشور نپال تلقی می شود.
نپال آخرین کشور در جهان بود که طبق قانون اساسی دین هندویسم به عنوان دین رسمی مردم نپال معرفی شد. با این حال، پس از جنبش دموکراسی در اوایل سال 2006، پارلمان نپال قانون اساسی را اصلاح کرد تا نپال را به یک کشور سکولار تبدیل کند. دین مردم نپال ترکیبی از هر دو آیین هندو و بودیسم است و برخی از جوامع کوهستانی پایبند به آیین شمن هستند. رایج ترین دین مردم نپال که در حال حاضر در پیروان زیادی دارد، هندوئیسم است.
آمار زیر، دین مردم نپال را به تفکیک درصد پیروان ادیان نشان می دهد:
اغلب به شوخی می گویند که جشنواره های نپال بیشتر از روزهای یک سال است. جشنواره دازاین که در ماه اکتبر در سراسر این کشور جشن گرفته می شود، مهم ترین جشنواره نپال است. همچنین تیهار یا جشنواره چراغ ها نیز از تعطیلات مهم نپال است که در ماه نوامبر برگزار می شود.
آداب و رسوم و سنت ها در نپال، از شهری به شهر دیگر متفاوت است. مجموعه ای در پایتخت نپال یعنی کاتماندو قرار دارد که در آن فرهنگ ها در حال آمیختگی هستند تا هویت ملی را شکل دهند.
دره کاتماندو از زمان اتحاد نپال در قرن هجدهم به عنوان کلان شهر فرهنگی این کشور عمل کرده است. یک عامل برجسته در زندگی روزمره یک نپالی مذهب است. در واقع مذهب به زندگی نپالی‌ها رنگ و بوی خاصی می بخشد و فستیوال‌هایی در طول سال که با شکوه و شادی جشن گرفته می شود، خالی از تاثیرات مذهبی نبوده اند.
نپال محصور در خشکی و فاقد منابع قابل توجه برای توسعه اقتصادی است و با مشکل شبکه حمل و نقل ناکافی که دارد، یکی از کمتر توسعه یافته ترین کشورهای جهان است. اقتصاد نپال به شدت به واردات مواد اولیه و بازارهای خارجی برای محصولات کشاورزی خود وابسته است. نپال کالاهای ضروری مانند سوخت، مصالح ساختمانی، کود، فلزات و بیشتر کالاهای مصرفی را وارد می کند و محصولاتی مانند برنج، جوت، الوار و منسوجات را صادر می کند که مهمترین فاکتورهای اقتصاد نپال هستند.
سیستم سیاسی و اقتصاد نپال تغییرات لازم را در تجارت، سرمایه گذاری و سیاست های اقتصادی ایجاد نکرده است تا توسعه اقتصادی و جذب سرمایه خارجی را تسریع کند. برنامه‌های توسعه‌ای دولت از طریق کمک‌های خارجی نیز نتوانسته است مستقیماً به نیازهای مردم روستا پاسخ دهد.
پرچم نپال تنها پرچم ملی جهان است که به شکل مستطیل نیست. پرچم ترکیب ساده ای از دو نوشته است که کلمه‌ای به معنای یک پرچم در آن قرار دارد.
رنگ زرشکی پرچم به رنگ گل رودودندرون، گل ملی این کشور است. همچنین رنگ قرمز نیز نشانه پیروزی در جنگ است. مرز آبی رنگ صلح است. تا سال 1962، نمادهای پرچم، خورشید و هلال ماه، چهره انسانی داشتند که برای مدرن کردن پرچم حذف شدند. این چهره ها تا زمان لغو سلطنت در سال 2008 روی خورشید و ماه در استاندارد سلطنتی باقی ماندند.
مرز آبی نماد صلح و هماهنگی است که از زمان گوتاما بودا، که در نپال به دنیا آمد، در کشور رایج بوده است. قرمز زرشکی رنگ ملی نپال است و نشان دهنده روحیه شجاع مردم نپال است.
پرچم نپال مستطیل نیست و از دو مثلث تشکیل شده است. این دو مثلث نماد کوه های هیمالیا هستند و نشان دهنده دو دین اصلی هندوئیسم و بودیسم می باشند. پرچم مثلثی قرمز از زمان رامایانا و مهابهاراتا نماد پیروزی هندوها بوده است. تصویر اجرام آسمانی نشان دهنده ماندگاری است، این امید که نپال به اندازه خورشید و ماه دوام بیاورد. ماه نماد این است که نپالی ها آرامش هستند، در حالی که خورشید نماد اراده عظیم شان است.
ماه همچنین نماد سایه ها و هوای خنک هیمالیا است، در حالی که خورشید نماد گرما و دمای بالا در قسمت پایین نپال است. تعبیر دیگر این است که شکل پرچم نماد یک بتکده نپالی است. قرار دادن یک آینه در کنار پرچم نزدیک به میله پرچم، تصویری از یک بتکده ایجاد می کند.
مردم نپال دارای آداب و رسوم متنوعی هستند و قومیت های محتلفی در این کشور وجود دارد. بیشتر این آداب و رسوم به سنت های مذهبی هندو، بودایی یا دیگر سنت ها برمی گردد. در این میان قوانین ازدواج از جذابیت خاصی برخوردار است. ازدواج های سنتی مستلزم معاملاتی است که والدین پس از بلوغ پسر یا دختر ترتیب می دهند.
نپالی ها گوشت گاو نمی خورند. دلایل متعددی برای این امر وجود دارد، یکی این که هندوها گاو را می پرستند. گاو همچنین حیوان ملی نپال است.
مفهوم جالب دیگر در میان نپالی ها تقسیم پاکی و نجاست است. «جوتو» به غذا یا موادی اشاره می‌کند که مستقیم یا غیرمستقیم با دهان دیگری لمس می‌شود که نپالی‌ها آن را نجس می‌دانند. همچنین نپالی ها سرگین گاو را برای اهداف پاکسازی، تمیز می دانند. در دوران قاعدگی، زنان نجس در نظر گرفته می شوند و از این رو، تا چهارمین روز حمام تطهیر خود در انزوا نگه داشته می شوند.
نپال یک جامعه مردسالار است. به طوری که معمولا اکثر مردان شاغل و اکثر زنان خانه دار هستند. البته در شهرهای نپال، نقش ها می توانند کمی متفاوت باشند.
نپال دارای زیبایی های طبیعی بسیاری است اما شاید بپرسید که چرا به نپال سفر کنیم؟ هیچ کلمه ای برای توصیف شگفتی های طبیعت نپال و عظمت قله های برفی هیمالیا وجود ندارد. عجایب نپال با یخچال‌های عظیم هیمالیا، دریاچه‌های بکر، آبشارها و جنگل‌های سرسبز که زمین را مانند فرش زمردی پوشانده‌اند، در هیچ کجای زمین یافت نمی‌شود و فضایی هستند که شاید بتوان از کلمه بهشت برای توصیف آنها استفاده کرد.
۸۰ درصد مردم نپال به زبان نپالی صحبت می کنند اما در مجموع، بیش از صد زبان در نپال وجود دارد که مردم به آنها تکلم می کنند.
طبق سرشماری سال 2021، جمعیت نپال حدود 30 میلیون نفر است.
به تعبیری پرچم مثلث نپال نماد کوه ها هیمالیا است و به تعبیری دیگر، مثلث های پرچم نپال، نماد بتکده است.
منابع : Britannica
