سرینگر مرکز منطقه کشمیر است. می گویند اگر بهشتی روی زمین باشد، آن بهشت قطعا در کشمیر است و شهر سرینگر یکی از دلایلی است که به کشمیر بهشت روی زمین می گویند. همچنین منطقه کشمیر به سوییس آسیا شهرت یافته است. این دره که در میان کوه‌های هیمالیا قرار گرفته است، خیره‌کننده‌ترین مناظر را برای بازدیدکنندگان در خود جای داده است. این شهر علاوه بر مکان‌های زیبای طبیعی، دارای تعدادی بناهای تاریخی و معماری نیز می باشد. نارون اکوتور در تور کشمیر فرصتی را فراهم کرده است که می توانید از شهر سرینگر و منطقه بهشتی کشمیر دیدن کنید.

تاریخ سرینگر

کاخ پری محل

سرینگر تا قرن چهاردهم توسط امپراتوری موریا اداره می شد و این امپراتور آشوکا بود که دره کشمیر را با بودیسم آشنا کرد. پادشاه ویکرامادیتیا از اوجین، قبل از انتقال سلطنت به یک قبیله صحرانشین به نام هون ها در طول قرن ششم، بر این مکان حکومت می کرد. یکی از وحشتناک ترین فرمانروایان شهر میهیرکلا بود که از این قبیله بود.

پس از قرن چهاردهم، سرینگر تحت فرمانروایی مغول درآمد و توسط پادشاهان مسلمان اداره می شد. این شهر در زمان حکومت یوسف شاه چک، پایتخت شد اما توسط دسیسه اکبر که پس از سقوط یوسف شاه چک فرمانروایی شهر را به دست گرفت، به قتل رسید.

در سال 1707 بود که سلطه مغول ها با مرگ آخرین پادشاه آنها، اورنگ زیب به پایان رسید و سپس سرینگر تحت فرمانروایی امپراتوری درانی درآمد. درانی، امپراتوری قبایل پشتون بود و چندین دهه در سرینگر حکومت کرد. راجا سوخ جیوان مال سرباز ارتش درانی افغانستان بود که فرماندار و بعداً پادشاه کشمیر شد.

در سال 1814 حکومت سیک ها شکل گرفت و ماهاراجا رانجیت سینگ بر کشمیر حکومت کرد. تا زمانی که راج بریتانیا وارد هند شد، سیک ها بر آن حکومت می کردند. تا سال 1947 سرینگر به عنوان یک ایالت شاهزاده ای در هندِ بریتانیا در نظر گرفته می شد.

کاخ گولاب باوان کاخ ماهاراجا ها

فرهنگ سرینگر

جامو و کشمیر دارای ترکیب فرهنگی متنوع و در عین حال منحصربه‌فرد است که آن را از سایر نقاط کشور هند متمایز می‌کند. علاوه بر فرهنگ های مختلف، اشکال اجتماعی، اخلاقیات، تنوع جمعیتی و جغرفیایی، طیفی از تنوع و گستردگی را به کشمیر، جامو و لداخ می دهد که همگی دارای مذهب، زبان و فرهنگ متنوعی هستند، اما پیوسته در هم آمیخته می‌شوند و این یکی از پویاترین شکل وحدت در کشور هند به شمار می رود.

اشکال مختلف فرهنگی آن مانند هنر و معماری، نمایشگاه‌ها و جشنواره‌ها، سنت ها و آیین‌ها، پیشگویی ها و حماسه‌ها و زبان ها گویای تنوع و در عین حال وحدت و انسجام فرهنگی بی نظیر است.

سرینگر دارای ترکیبی متمایز از میراث فرهنگی است. مکان‌های مقدس در داخل و اطراف شهر، تنوع فرهنگی و مذهبی-تاریخی شهر و همچنین دره کشمیر را به تصویر می‌کشد. کشمیر برترین مرکز یادگیری زبان سانسکریت و فارسی بوده است و جایی است که تمدن اولیه هندوآریایی در آنجا شکل گرفته و شکوفا شده است، همچنین نقطه ظهور اسلام را پذیرا بوده و بهترین سنت های تمدن ایرانی یعنی شکیبایی، برادری و فداکاری را به ارمغان آورده است.

تئاتر های محلی سرینگر جزوی از فرهنگ سرینگر می باشد که معروفترین انواع اجرای آن ها عبارت است از :

bhand pather:

bhand pather

این یک تئاتر محلی سنتی است که ترکیبی از بازی و رقص به سبک طنز است که در آن شرارت ها در کارکردهای مختلف اجتماعی و فرهنگی به تصویر کشیده می‌شود. باند جاشان توسط گروهی 10 تا 15 نفره از هنرمندان به سبک سنتی همراه با موسیقی ملایم برای سرگرمی مردم اجرا می شود.

Chakri:

این محبوب ترین شکل موسیقی محلی کشمیری است. شباهت هایی با چاکرای مناطق کوهستانی اوتار پرادش دارد. معمولاً در گذشته آلات موسیقی قره ها، سرنگی، رباب بوده است. اما اکنون هارمونیوم نیز راه را برای خود باز کرده است.

موسیقی صوفیانه:

موسیقی صوفیانه از ایران در قرن پانزدهم به کشمیر انتقال یافت. با گذشت سالها، این موسیقی خود را به عنوان فرم موسیقی کلاسیک کشمیر تثبیت کرده است و تعدادی راگا هندی را در بدنه خود گنجانده است. حافظ نگما در واقع بخشی از موسیقی صوفیانه بود. سازهای مورد استفاده در این فرم سنتور، سیتار، کشمیری ساز، وصول یا طبل است. در حافظ نگما یک رقاص زن وجود دارد و همنوازان او در سازهای مختلف مرد هستند. رقاص پاهایش را روی نت های موسیقی حرکت می دهد.

جاذبه های دیدنی سرینگر

خانه های قایقی دریاچه دال سرینگر

سرینگر یکی از چندین مکان است که “ونیز شرق” نامیده شده است. “ونیز کشمیری” نیز نام دیگری است که به این مکان داده اند.
دریاچه‌های اطراف شهر شامل دریاچه دال – که به‌خاطر خانه های قایقی اش معروف است – و دریاچه نیگین است. سرینگر دارای باغ‌های مغول است که بخشی از باغ‌هایی است که امپراتوران مغول در سراسر شبه قاره هند احداث کرده‌اند. به طور کلی جاذبه های گردشگری سرینگر عبارتند از : چشمه شاهی، بادامواری، دریاچه نیگین، دریاچه دال و جزیره چهار چنار، قلعه هاریپاربات، پارک ملی داچیگام، هاروان، باغ لاله، باغ گیاهشناسی، پری محل، باغ نیشات، باغ شالیمار و…

کاخ Sher Garhi ساختمان‌های اداری دولت J&K را در خود جای داده است. یکی دیگر از قصرهای ماهاراجا ها، گولاب باوان است که اکنون به هتل کاخ بزرگ لالیت تبدیل شده است. معبد شانکاراچاریا در بالای تپه در وسط شهر، یک معبد هندوی مهم در این شهر می باشد.

جزیره چهارچنار در دریاچه دال

معبد شانکارچاریا

آب و هوای سرینگر

آب و هوای سرینگر معتدل و اکثر مواقع نسبتا گرم است. بارش در منطقه حتی در خشک ترین ماه سال فراوان است. در سرینگر میانگین دمای سالانه 11.8 درجه سانتی گراد است و میزان بارندگی سالانه حدود 2853 میلی متر است. (یعنی روزانه اندکی کمتر از 1 سانتی متر!)

سرینگر مرکز منطقه کشمیر و یکی از زیباترین شهرهای منطقه است. اگر تا به حال به این منطقه سفر کرده اید، دیدگاه خود را با نارون اکوتور به اشتراک بگذارید. در صورتی که علاقه مند به سفر به سرینگر هستید، می توانید در تور کشمیر نارون اکوتور شرکت کنید.